De liberalisering van de Postmarkt dreigt te mislukken, lees ik op tal van plaatsen. Dat is onzin, want deze ís reeds mislukt. Dat gebeurde namelijk al toen het nu nastrompelende kabinet in 2007 op het allerlaatste moment een verlangen van de linkse partijen in de Tweede Kamer honoreerde. Op de valreep voor de eindstemming  werd destijds de wet ingefrommeld dat de overheid het recht kreeg om nieuwe concurrenten van postbedrijf TNT de arbeidsvoorwaarden te dicteren. 

Alleen onder die voorwaarden mochten de nieuwkomers de markt betreden – en dat deden ze dus in arren moede maar, overigens onwetend van de crisis die ook hen krachtig boven het hoofd zou gaan hangen. Ze spraken een model af waarin ze beloofden binnen drie jaar een net zo overdadige CAO te zullen hebben opgetuigd als het voormalige staatsbedrijf.  Dat ging tegen de maatschappelijke trend van minder post en meer e-mail in, maar tja: zo wilde ‘de politiek’ het nou eenmaal. Voor alle duidelijkheid: de VVD stemde als enige tegen deze wet vanwege de onliberale en onzakelijke constructie.

En nu zit de postmarkt met de gebakken peren. Weg is het perspectief voor de consument van een marketing-actie met Kerst van, ik noem maar wat, vijftig Kerstkaarten inclusief postzegel voor een tientje bij de kassa van Albert Heijn. Want hoe sterk sommige politici de kredietcrisis ook proberen te misbruiken voor hun eigen stokpaardje: concurrentie is nog steeds goed voor producten, voor innovatie, voor een wendbare markt en voor de consument.

De blauwe enveloppen, die de belastingdienst nu net zo goedkoop had ondergebracht bij nieuwkomer Sandd, gaan als dat bedrijf straks failliet gaat, weer gewoon voor een duurder tarief naar TNT.  Vorige week maakten PvdA, Goen Links en de SP zich daar zelfs openlijk vrolijk om.

Want Sandd gaat het waarschijnlijk niet redden. Het bedrijf moest dit jaar conform gemaakte afspraken 14% van de bestellers zo’n dure CAO aanbieden. Op basis van een ondeugdelijke liberaliseringswet, die namelijk niet liberaliseert, maar dicteert. Slechts een half procent van de bestellers had echter trek in dit opgedrongen CAO-geluk en het bedrijf vroeg om meer tijd, zeker ook vanwege het tegenzittend tij.

Er werken veel mensen met kleine baantjes: studenten en zzp-ers, die het wel best vinden zoals het nu geregeld is. Mogen ze misschien? De overheid moet zich niet bemoeien met afspraken tussen een werkgever en een werknemer. En met heel veel meer trouwens ook niet, hetgeen op langere termijn één van de heilzame bijwerkingen van de dringend noodzakelijke bezuinigingen van de komende jaren zal zijn, maar dat terzijde. Maar nee, alle fracties in de Tweede Kamer vinden de arbeidsvoorwaarden belangrijker dan concurrentie. 

Bij deze hele kwestie hebben de vakbonden overigens een schandelijke rol gespeeld. Bij TNT hebben ze gekozen voor het behoud van loon in plaats van inleveren ten behoeve van behoud van werkgelegenheid. De oude staatsmonopolist heeft baat bij hoge kosten bij de concurrentie, omdat deze immers tariefverschillen tussen hen en nieuwkomers reduceert. Daardoor hebben nieuwe bedrijven weer meer moeite om zich met lagere prijzen in te vechten in de nieuwe markt.

Het blijkt overigens nóg gekker te kunnen: TNT is nota bene zélf een prijsvechter gestart (dochter VSP), die de concurrentie met de nieuwkomers aangaat. En ja, er vindt wellicht kruissubsidie van TNT naar VSP plaats, stelde ook de toezichthoudende mededingingsautoriteit NMA in december vast.  Maar of dat erg genoeg is, daar moest het kabinet nog maar eens over nadenken, zo waste deze toezichtPilatus zich de handen.

Tegelijkertijd krijgen die nieuwe bedrijven onmogelijke eisen van de staat opgelegd. De toezichthouder wijst naar het kabinet en het kabinet doet wat een kortzichtige Kamermeerderheid ten onrechte als deugdelijk arbeidsmarktbeleid  beschouwt.

De concurrentie op de postmarkt gaat vrijwel zeker mislukken. De consument en de belastingbetaler hebben het nakijken. Met dank aan de linkse partijen en dit kabinetsrestant.

Ton Elias

Dit artikel is op donderdag 15 april verschenen in het NRC Handelsblad

Inbreng van Ton Elias bij het Algemeen Overleg Consumentenbeleid met de minister van Economische Zaken Maria van der Hoeven op 8 april. Hierin gaat Ton Elias onder andere in op de Europese consumentenrichtlijn, de bescherming van de consument bij het gebruik van 0900-nummers en het tegengaan van ongewenste huis-aan-huis verkoop.

Zie onderstaande bijlage voor de volledige inbreng.

8_april_2010_site_spreektekst_ao_consumentenbeleid-pdf

Inbreng van Ton Elias bij het algemeen overleg over inkoopmacht met de minister van Economische Zaken Maria van der Hoeven op 8 april. Hierin gaat Ton Elias onder andere in op de positie van grote marktspelers leveranciers die gedwongen worden mee te betalen aan marketingacties van grote afnemers. Belachelijk lange betalingstermijnen en de onredelijke leveringsvoorwaarden waar kleine leveranciers mee geconfronteerd kunnen worden.
Zie onderstaande bijlage voor de volledige inbreng.

8_april_2010_site_spreektekst_ao_inkoopmacht-pdf

Bedrijven die zich misdragen bij telefonische verkoop moeten een rode kaart krijgen én boetes die kunnen oplopen tot maximaal € 450.000 per overtreding.  Bovendien moet duidelijk worden welk bedrijf beboet is en waarom.

“Juist om fatsoenlijke aanbieders op de telefonische verkoopmarkt niet de dupe te laten worden van onbeschaafde stunters en cowboys, moeten toezichthouders als OPTA en de nieuwe consumentenautoriteit nu echt rode kaarten en ook forse boetes uitdelen”, vindt VVD-Kamerlid Ton Elias, die zich “ook persoonlijk groen en geel ergert aan telefonische verkopers die gewoon blijven doorbellen, ook als je je hebt ingeschreven bij het Bel-me-niet-register. Schandálig!”

Op verzoek van de VVD zal binnen een half jaar openbaar gemaakt worden welke rode kaarten en boetes aan welke bedrijven zijn uitgedeeld, zo zegde minister Van der Hoeven het liberale Kamerlid vandaag toe.

“Naming and shaming, dat moet gaan werken”, aldus Elias tenslotte.

Zie onderstaande bijlage voor het volledige persbericht.

8_april_te_over_boetes_voor_telefonische_verkoopstunters

Inbreng van Ton Elias bij het algemeen overleg Telecom met de minister van Economische Zaken Maria van der Hoeven. Hierin gaat Ton Elias onder andere in op de positie en de taak van de toezichthouders op de telecom markt, de voortgang van digitale radio en de verdeling van de etherfrequenties in Nederland.

Zie onderstaande bijlage voor de volledige inbreng.

6_april_2010_spreektekst_elias_ao_telecom

VVD-Kamerlid Ton Elias is blij dat minister Hirsch Ballin van Justitie de Postcodeloterij geen toestemming verleent om deelnemers een collectieve zorgverzekering aan te bieden.

Dit blijkt uit antwoorden op Kamervragen die Elias samen met collega-Kamerlid Fred Teeven enige tijd geleden over deze kwestie heeft gesteld.

De Nationale Postcode Loterij (NPL) heeft haar deelnemers benaderd met een aanbod voor een collectieve ziektekostenverzekering. Volgens de liberale Kamerleden bevordert deze manier van werken oneerlijke concurrentie. De Kamervragen volgden op klachten van de beroepsgroep verzekeringsadviseurs, die van mening zijn dat een goededoelenorganisatie zich niet met zorgpolissen bezig hoort te houden.

Hirsch Ballin heeft toegezegd de Gedrags- en reclamecode kansspelen op dit punt aan te passen, omdat hij dit soort activiteiten vanuit de Wet op de kansspelen ongewenst acht.

Zie onderstaande bijlage voor het volledige persbericht.

15_maart_2010_persbericht_postcodeloterij

Dat minister De Jager gisteren op een bijeenkomst voor zelfstandig ondernemers (ZZP-ers) met enig aplomb aankondigde dat zij ‘onrendabele uren’ uit 2009 kunnen meetellen om voor een fiscaal voordeel (de zelfstandigenaftrek) in aanmerking te komen, noemt VVD-Kamerlid Ton Elias “verkiezingsnonsens”.

VVD-Kamerleden Stef Blok en Ton Elias hebben daarom vandaag Kamervragen gesteld (zie onder) die de loosheid van De Jagers verkiezingsbelofte beogen door te prikken.

Beide VVD-Kamerleden lieten zich hierbij inspireren door enkele ZZP-organisaties, die na De Jagers sigaar uit eigen doos verontwaardigd vaststelden dat de uren voor bijvoorbeeld acquisitie-inspanningen of nascholing altijd al mee konden tellen om tot in totaal 1225 uren per jaar te komen.

Al op 18 december 2007 heeft de VVD een voorstel gedaan om de zelfstandigenaftrek te verbeteren door de zogenaamde glijdende schaal in te voeren. In dit voorstel verzocht de VVD de regering een heldere wettelijke afbakening van het begrip ZZP’er te creëren, waarbij de verschillende ondernemersbegrippen die in het kader van bijvoorbeeld de inkomstenbelasting, btw en basisbedrijvenregister werden gehanteerd, gelijk werden getrokken. Daarbij verzocht de VVD de regering tevens een glijdende schaal te introduceren ter vervanging van het harde urencriterium van 1225 uur.

Het voorstel van D66 om gemeenten te laten beslissen over de koopzondag, noemt VVD woordvoerder Ton Elias “niet alleen een verkiezingsvluggertje, maar ook een te kleine stap”.

De VVD beschouwt de bestaande winkeltijdenwet als “een van de vele onnodige wetten in Nederland” en wil deze afschaffen. De beslissing om wel of niet op zondag open te zijn “moet worden overgelaten aan de winkelier”.

Als de gemeente het voor het zeggen krijgt, zoals D66 wil, kan de consument straks nog altijd in een kwart tot de helft van alle gemeenten in Nederland op zondag “getroffen worden door een winkelverbod. Anno 2010 is dat absurd.”

De VVD wil dan ook verder gaan dan D66. “Ik voerde zondagmiddag een debat in een Albert Heijn in Eindhoven. Als die gemeente het straks verbiedt, mogen de winkels in Veldhoven, twee kilometer verderop wél open. Dat soort rechtsongelijkheid moet je niet willen bevorderen”, aldus Ton Elias.

Hij wijst er tenslotte op dat niemand op zondag gedwongen wordt om open te zijn en dat de lokale markt het prima zelf kan regelen: “Ik herhaal nog maar eens dat er geen kledingzaak in Spakenburg zal zijn, die zondagmorgen om half elf de deuren zal willen openen!”

Het Nederlandse bedrijfsleven loopt schade op door het lakse betaalgedrag de overheid. Daarom wil de VVD dat de overheid zijn rekeningen op tijd betaalt. Landelijk komt daar weinig van terecht, omdat het kabinet dit onderwerp niet serieus neemt. VVD Kamerlid Ton Elias heeft in overleg met alle lokale VVD fractieleiders vastgesteld dat daar waar de VVD het voor het zeggen heeft (of krijgt!) de gemeente alle facturen binnen 30 dagen betaalt. Dat is een grote verbetering ten opzichte van de 50 dagen die het nu blijkt te vergen (bron: NOS/Intrum Justitia 26 februari).

Anderhalf jaar geleden, november 2008, beloofde minister-president Balkenende de eerste, snelste en gemakkelijkste maatregel tegen de crisis: de overheid zou z’n facturen sneller gaan betalen. Na die belofte gebeurde er echter niks. “Buitengewoon slappe kost”, aldus VVD-woordvoerder Ton Elias, die Kamervragen over deze kwestie stelde, waarop de betalingstermijn van 45 naar 30 dagen werd terug gebracht.

Elias: “Dat leek goed nieuws. Maar als je in politiek Den Haag formeel iets regelt, is het daarmee nog niet ook iets dat in de praktijk gebeurt. Dat geldt hier helaas in wel zéér sterke mate. Terwijl het voor MKB-ondernemers nu juist zo verdraaid belangrijk is, want iedere euro op hun bankrekening is er één. Zeker nu. In de praktijk bleek helaas dat weinig van deze regeling terecht is gekomen, terwijl het natuurlijk het allersimpelste is dat je als kabinet kunt regelen. Maar zelfs dit kreeg Balkenende-IV niet voor elkaar.”

Kort na de zomer van vorig jaar bleken rekeningen 49 dagen open te staan, in plaats van dat er binnen de formele termijn van dertig dagen betaald werd. Het aantal facturen dat langer dan zestig dagen openstond bleek zelfs met 30 á 40 procent te zijn toegenomen. “Een onaanvaardbaar gegeven voor de VVD. De overheid hoort zich te gedragen als een fatsoenlijke klant, zo simpel is het.”  aldus Ton Elias

bsoluut dieptepunt in de betalingsmoraal bereikte de gemeente Noordenveld, die rekeningen alleen binnen twee weken betaalt als ze een korting van twee procent krijgt. Zonder korting wordt pas na zestig dagen betaald. “Mat dank aan de plaatselijke PvdA-wethouder”, schamper Elias.

Van het huidige restant van het kabinet hoeven we hoogstwaarschijnlijk voorlopig niets op dit gebied te verwachten. Maar gemeenten kunnen het goede voorbeeld geven en binnen 30 dagen hun facturen betalen. Uit een interne partij-inventarisatie blijkt dat daar waar de VVD wat in de melk te brokkelen heeft op tal van plaatsen actie is ondernomen. Zo betaalt de gemeente Heemskerk alle rekeningen binnen 18 dagen, hanteert de gemeente Apeldoorn een termijn van 22 dagen en heeft de VVD in Heumen voorgesteld om de nu al gehanteerde betalingstermijn van maximaal 30 dagen verder terug te brengen tot slechts 15 dagen. “Dit is slechts een kleine greep uit de reeks van reacties, waar er ook nogal wat bijzaten in de trant van ‘wat is dat nou voor vraag, onze VVD-wethouder heeft dit jaren geleden al fatsoenlijk geregeld’.”

“De VVD kan dan ook, zonder een loze verkiezingsbelofte te doen”, aldus Ton Elias tenslotte, “de kiezer toezeggen dat in gemeenteraden waar de VVD sterk uit de bus komt, facturen ook daadwerkelijk binnen 30 dagen zullen worden voldaan”.

VVD-Kamerlid Ton Elias vindt “het PvdA-gedraai over de koopzondag schadelijk voor het politieke bedrijf”.

Hij reageert daarmee op uitlatingen van oud-PvdA-staatssecretaris Frank Heemskerk, die de wet op de koopzondag nu ineens wil tegenhouden. Volgens Heemskerk steunde de PvdA het initiatief om de koopzondagen in te perken eerder louter uit ”loyaliteit”.

“Eerst als PvdA voluit zo’n wet steunen en mij in de Kamer glashard tegenspreken toen ik vaststelde dat dit vooral een hobby van de ChristenUnie was en dan nu zo’n draai maken, is ongeloofwaardige politiek”, aldus Elias, die besluit: “De kiezer weet weer wat ze aan de PvdA heeft: ín het kabinet iets anders zeggen dan erbuiten; in januari nog voor beperking en in februari, kort voor verkiezingen, er weer tegen. Fraai is anders!”