Het Nederlandse bedrijfsleven loopt schade op door het lakse betaalgedrag de overheid. Daarom wil de VVD dat de overheid zijn rekeningen op tijd betaalt. Landelijk komt daar weinig van terecht, omdat het kabinet dit onderwerp niet serieus neemt. VVD Kamerlid Ton Elias heeft in overleg met alle lokale VVD fractieleiders vastgesteld dat daar waar de VVD het voor het zeggen heeft (of krijgt!) de gemeente alle facturen binnen 30 dagen betaalt. Dat is een grote verbetering ten opzichte van de 50 dagen die het nu blijkt te vergen (bron: NOS/Intrum Justitia 26 februari).

Anderhalf jaar geleden, november 2008, beloofde minister-president Balkenende de eerste, snelste en gemakkelijkste maatregel tegen de crisis: de overheid zou z’n facturen sneller gaan betalen. Na die belofte gebeurde er echter niks. “Buitengewoon slappe kost”, aldus VVD-woordvoerder Ton Elias, die Kamervragen over deze kwestie stelde, waarop de betalingstermijn van 45 naar 30 dagen werd terug gebracht.

Elias: “Dat leek goed nieuws. Maar als je in politiek Den Haag formeel iets regelt, is het daarmee nog niet ook iets dat in de praktijk gebeurt. Dat geldt hier helaas in wel zéér sterke mate. Terwijl het voor MKB-ondernemers nu juist zo verdraaid belangrijk is, want iedere euro op hun bankrekening is er één. Zeker nu. In de praktijk bleek helaas dat weinig van deze regeling terecht is gekomen, terwijl het natuurlijk het allersimpelste is dat je als kabinet kunt regelen. Maar zelfs dit kreeg Balkenende-IV niet voor elkaar.”

Kort na de zomer van vorig jaar bleken rekeningen 49 dagen open te staan, in plaats van dat er binnen de formele termijn van dertig dagen betaald werd. Het aantal facturen dat langer dan zestig dagen openstond bleek zelfs met 30 á 40 procent te zijn toegenomen. “Een onaanvaardbaar gegeven voor de VVD. De overheid hoort zich te gedragen als een fatsoenlijke klant, zo simpel is het.”  aldus Ton Elias

bsoluut dieptepunt in de betalingsmoraal bereikte de gemeente Noordenveld, die rekeningen alleen binnen twee weken betaalt als ze een korting van twee procent krijgt. Zonder korting wordt pas na zestig dagen betaald. “Mat dank aan de plaatselijke PvdA-wethouder”, schamper Elias.

Van het huidige restant van het kabinet hoeven we hoogstwaarschijnlijk voorlopig niets op dit gebied te verwachten. Maar gemeenten kunnen het goede voorbeeld geven en binnen 30 dagen hun facturen betalen. Uit een interne partij-inventarisatie blijkt dat daar waar de VVD wat in de melk te brokkelen heeft op tal van plaatsen actie is ondernomen. Zo betaalt de gemeente Heemskerk alle rekeningen binnen 18 dagen, hanteert de gemeente Apeldoorn een termijn van 22 dagen en heeft de VVD in Heumen voorgesteld om de nu al gehanteerde betalingstermijn van maximaal 30 dagen verder terug te brengen tot slechts 15 dagen. “Dit is slechts een kleine greep uit de reeks van reacties, waar er ook nogal wat bijzaten in de trant van ‘wat is dat nou voor vraag, onze VVD-wethouder heeft dit jaren geleden al fatsoenlijk geregeld’.”

“De VVD kan dan ook, zonder een loze verkiezingsbelofte te doen”, aldus Ton Elias tenslotte, “de kiezer toezeggen dat in gemeenteraden waar de VVD sterk uit de bus komt, facturen ook daadwerkelijk binnen 30 dagen zullen worden voldaan”.

VVD-Kamerlid Ton Elias vindt “het PvdA-gedraai over de koopzondag schadelijk voor het politieke bedrijf”.

Hij reageert daarmee op uitlatingen van oud-PvdA-staatssecretaris Frank Heemskerk, die de wet op de koopzondag nu ineens wil tegenhouden. Volgens Heemskerk steunde de PvdA het initiatief om de koopzondagen in te perken eerder louter uit ”loyaliteit”.

“Eerst als PvdA voluit zo’n wet steunen en mij in de Kamer glashard tegenspreken toen ik vaststelde dat dit vooral een hobby van de ChristenUnie was en dan nu zo’n draai maken, is ongeloofwaardige politiek”, aldus Elias, die besluit: “De kiezer weet weer wat ze aan de PvdA heeft: ín het kabinet iets anders zeggen dan erbuiten; in januari nog voor beperking en in februari, kort voor verkiezingen, er weer tegen. Fraai is anders!”

VVD-woordvoerder Ton Elias wil dat bedrijven die gedurende drie jaar onverminderd goed hebben gescoord tijdens verschillende inspecties gedurende tenminste twee jaar slechts aan maximaal twee steekproeven per jaar worden onderworpen. Deze ‘inspectievakantie’ moet zo snel mogelijk worden ingevoerd. Volgens Elias kan dat nu ook, omdat ook staatssecretaris Heemskerk (EZ) er wel voor voelt.

Er is nu sprake van teveel toezicht voor ondernemers; van bundeling is geen sprake. Een restauranthouder krijgt ieder jaar meerdere malen controle, van een controleur van de Voedsel en Waren autoriteit, maar ook van de brandweer, de milieudienst, bouw- & woningtoezicht en het gemeentelijk bureau handhaving.

Elias wil naar een benadering van vertrouwen in plaats van wantrouwen. “Natuurlijk moet er controle zijn, zeker als de veiligheid in het geding is, maar we moeten beginnen met vertrouwen geven aan de ondernemer die door de jaren heen bewezen heeft dat hij de boel niet bedondert en z’n zaakjes gewoon iedere keer piekfijn op orde heeft”, stelt Elias. “Uiteraard moet de overheid daarbij gekke Henkie niet zijn en steekproeven toepassen en hard straffen als een bedrijf zich NIET aan de regels houdt. Maar een ondernemer die bewezen heeft te vertrouwen te zijn, moeten we niet twaalf keer per jaar met negen verschillende controlerende instanties lastig vallen.”

In de praktijk blijkt het echter lastig om het gemeentelijke controlewezen te stroomlijnen en te beteugelen. Daarom wil Elias naast de invoering van de inspectievakantie ook een overzicht van de beschikbare instrumenten om gemeenten die op dit terrein voorlopen positief en gemeenten die ter zake in gebreke blijven negatief te prikkelen.

VVD-woordvoerder Ton Elias vindt dat het kabinet actie moet ondernemen tegen gemeenten die alleen op tijd hun facturen betalen als zij een korting van twee procent krijgen. “De overheid heeft een voorbeeldfunctie en moet altijd op tijd betalen. Hiervoor een korting vragen is van de zotte.”

De gemeente Noordenveld betaalt rekeningen alleen binnen twee weken bij een korting van twee procent. Zonder korting wordt pas na zestig dagen betaald. Als reden wordt genoemd dat de gemeente moet bezuinigen.

Elias wees al vele malen op de schade die het bedrijfsleven oploopt door het lakse betaalgedrag van de overheid en vindt dit de wereld op zijn kop. “Geen korting voor op tijd betalen, maar een boete voor te laat betalen! Daarnaast een aantekening in het dossier van de verantwoordelijke ambtenaar, met desnoods ontslag als gevolg. Juist in deze tijd is iedere euro op de rekening van de ondernemer er één – en dit is het simpelste dat kan helpen.”

Hij wil van de ministers van Binnenlandse Zaken en Economische Zaken weten of er meer gemeenten bekend zijn die korting eisen voor het op tijd betalen van facturen en wat zij ondernemen om dit soort praktijken tegen te gaan.

“Het kabinet blijft de zwarte piet over het te laat betalen door de overheid maar in de rondte spelen. Nadat eerst minister van der Hoeven jarenlang niks voor elkaar kreeg en minister Ter Horst sinds april vorig jaar een poging ging wagen, heeft het kabinet nu besloten dat minister Bos mag proberen de overheid op tijd te laten betalen. En al die tijd wachten ondernemers vergeefs op hun geld, wat een ontstellend slome aanpak”, aldus Ton Elias in een reactie op alweer een kabinetsbrief over dit onderwerp van vandaag.

“Officieel moet er binnen dertig dagen zijn betaald. Eind 2008 beloofde Balkenende al dat het kabinet er echt voor zou gaan zorgen. Ik heb er het hele vorige jaar achteraan gezeten. Het laatste levensteken van het kabinet over dit onderwerp dateert alweer van 8 oktober; weer zijn we drie maanden maanden verder en weer wordt gezegd dat ze eind april van dit jaar willen proberen om 90% van alle facturen op tijd te betalen. Hoe vaak kun je beloven dat je iets zult gaan aanpakken?  En waarom niet gewoon 100% op tijd? En hoe zit het met de departementen van Justitie en VROM, waar de helft van de rekeningen blijft liggen? Wanneer gaat dit kabinet hier nou eindelijk eens een keer iets aan dóen in plaats van de Kamer met een kluitje in het riet te sturen”, aldus het liberale Kamerlid dat over deze kwestie vandaag opnieuw vragen zal stellen. Want, zo meent Elias: “het is oneerlijk en onnodig om ondernemers te lang te laten wachten op hun geld, louter omdat er op de ministeries veel te laks gewerkt wordt.”

Zie onderstaande bijlage voor de Kamervragen.

19-01-2010_vervolgvragen_elias_over_slome_betaling_facturen

Het lijkt een beetje een knullig thema, maar het wordt steeds meer een echte liberale kwestie: het gevecht om de koopzondag. En het wordt met de dag gekker. Nou heeft deze week in Waalre een supermarkt een wekelijkse …… sjoelcompetitie bedacht om een evenementenvergunning in de wacht te slepen, opdat ze open kunnen op zondag. Na de Franse Grootmoederdag als feestelijke reden om in Amsterdam open te kunnen zijn voorwaar een nieuw hoogtepunt van inventiviteit!

Want ook anno 2010 is het officieel verboden om op zondag de deur te openen.
Alleen feestdagen of speciale gemeentelijke toerismebepalingen rechtvaardigen uitzonderingen op die regel. Waarmee vervolgens natuurlijk op groteske wijze gesjoemeld wordt, want driekwart van de Nederlanders wil gewoon winkelen op zondag. Maar ja, de Christen-unie kreeg bij de formatie van dit op z’n laatste benen strompelende kabinet ook een kluifje toegeworpen en het kabinet ging de zondagse opening zelfs nog verder inperken.

Wat een onliberale onzin allemaal! Slechts 7% van de Nederlanders (het is allemaal onderzocht) is op religieuze gronden tegen openstelling op zondag. Maar zelfs die 7% wil ik als liberaal graag tegemoet komen: ik leg hen geen strobreed in de weg om desnoods drie keer op zondag naar de kerk te gaan. Maar mag een ander dan gewoon winkelen als-ie daar zin in heeft? Shoppen en een beetje slenteren op zondag is óók zondagsrust. Bovendien regelt ook hier de markt het.

Als mijn liberale voorstel gevolgd zou zijn om het aan de winkelier over te laten of hij of zij op zondag open wil of niet, loopt het heus wel goed. Er is immers geen kledingzaak in Spakenburg, ik heb het al duizend keer gezegd, die zondagmorgen de deuren zal willen openen. Maar het monsterverbond van SP, SGP, Christen-unie, CDA en Partij van de Arbeid knevelt ons vrolijk vast in de opgelegde zondagsrust.

Er wordt van alles en nog wat met de haren bijgesleurd. “Een rustmoment in de week is nodig en nuttig en goed, want anders rennen we zeven dagen in de week als een gek in de rondte en komen we nooit tot rust”, wordt gezegd. Daar zit wat in, alhoewel ik iemand die z’n leven onrustig wil inrichten ook van harte vrij wil laten om dat te doen als-ie daar zin in heeft. Maar oké, een rustpunt is goed voor een individu en daarmee nastrevenswaardig. Vanuit de politiek dan toch hooguit als goedbedoeld advies, zou ik zeggen. En dan nog: laat ieder individu zélf uitmaken waar, hoe en wanneer dat rustpunt valt. Voor mij is dat bij voorkeur een deel van de zaterdag; boodschappen doe ik vaak rond tegen zevenen op vrijdag, heerlijk rustig. En zondagochtend lees ik graag alle kranten van de voorbije week. Wie ben ik om een ander voor te schrijven hoe hij z’n leven indeelt? Ik ga Bas van der Vlies van de SGP toch ook niet verplichten om op woensdag in plaats van zondag naar de kerk te gaan? Het land zou te klein zijn – en terecht. Maar waarom gebeurt het de facto wel andersom?

De smoes is dat werknemers gedwongen worden om op zondag te werken. De feiten zijn dat veel mensen graag een klein baantje willen op zondag en dat niemand die niet wil, verplicht wordt te werken. Zeven dagen per week werken is verboden. Terecht. Maar laat ook hier iedereen vrij op welke dagen er niet gewerkt wordt.

Dit lijkt allemaal gesneden koek. Vergeet dat echter maar. Ook de schijnliberalen van D66 en Groen Links zijn op dit punt niet te vertrouwen. Ze willen het aan de gemeenteraad overlaten of winkels wel of niet op zondag open mogen. Weliswaar tout court en zonder rare bokkesprongen met toerismesmoezen en nepfeestdagen, maar toch. Want als een gemeenteraad in meerderheid uit dezelfde perfide cocktail van links en christelijk bestaat als vandaag in de Kamer, gaat de koopzondag niet door. Slecht voor de consument, vind ik. En zeker ook slecht voor die winkeliers die getroffen worden door een verbod, terwijl een gemeente drie kilometer verderop met een grote VVD ervoor zorgt dat z’n concurrent gewoon open is.

Vrijgeven dus, deze kwestie. Want Nederland verandert en vooral jongeren vragen zich af waar die betuttelende onzin op zondag vandaan komt.

Van vrijwel alle politieke partijen behalve de VVD, luidt het ontluisterende antwoord.

‘Sjoelen nieuw hoogtepunt na Franse grootmoeders?’

VVD-woordvoerder Ton Elias begrijpt niet dat minister Van der Hoeven zich blijft verzetten tegen de koopzondagen, zelfs nu blijkt dat winkeliers steeds vaker gebruik maken van mazen in de wet om toch op zondag open te kunnen zijn.

Elias: “Ik begrijp niet waarom minister van der Hoeven haar hakken in het zand blijft zetten over de koopzondag, want het wordt met de dag gekker. Nou heeft in Waalre weer een supermarkt een wekelijkse sjoelcompetitie bedacht om een evenementenvergunning in de wacht te slepen om open te kunnen op zondag. Na de Franse Grootmoederdag als feestelijke reden om in Amsterdam open te kunnen zijn een nieuw hoogtepunt van inventiviteit!”

De VVD roept de minister vandaag in Kamervragen opnieuw op om de wet zo te wijzigen dat een winkelier zelf kan bepalen om op zondag open te zijn of niet. Elias: “Het publiek wil het graag en het levert werkgelegenheid op. Twee ijzersterke argumenten. Maar dit kabinet luistert hardnekkig slecht: niet naar argumenten en niet naar de Nederlandse consument. Bij verkiezingen dan maar?”

Zie onderstaande bijlage voor de volledige inbreng.

16-12-2009_inbreng_te_over_zelfstandig_ondernemerschap

Zie onderstaande bijlage voor de volledige inbreng.

17-12-2009_inbreng_te_liberalisering_postmarkt

VVD Kamerlid Ton Elias heeft vandaag mondelinge vragen gesteld over de brief van Minister van der Hoeven (Economische Zaken) waarin zij het besluit van de gemeenteraad van de gemeente westland tot uitbreiding van het aantal koopzondagen in Westland vernietigt.

Graag vraag ik de minister van Economische Zaken toelichting op berichten in de media dat zij het besluit van een gemeenteraad om koopzondagen uit te breiden heeft geschorst met de bedoeling om dat besluit vervolgens te vernietigen. Is dat juist?Klopt het dat gemeenteraad van Westland in meerderheid besloten heeft tot verruiming van de mogelijkheid voor winkeliers om op zondag open te zijn? Klopt het  vervolgens dat u dat besluit wilt vernietigen? En wie is die ‘u’? De minister van EZ? De minister van Binnenlandse Zaken? Allebei? Ik vraag dat omdat minister Ter Horst de gemeenteraad van Westland heeft laten weten dat ze dit zaakje heeft overgedragen aan de minister van EZ. De minister van EZ schrijft de gemeenteraad van Westland op 11 dec. dat de minister van Binnenlandse zaken het vernietigingsbesluit heeft doorgestuurd omdat zo’n besluit tot vernietiging volgens de gemeentewet MEDE wordt gedaan door de minister die het aangaat. Maar de minister van EZ schrijft in diezelfde brief “ik” ben voornemens het besluit van de gemeenteraad voor te dragen voor vernietiging.

Wat ik op afstand zie is een CDA-burgemeester die een meerderheidsbesluit niet fijn vindt en die een brief aan een PvdA-minister schrijft om dat besluit te vernietigen, waarop die PvdAminister dat weer doorschuift naar een CDA-minister. Dus: wie neemt hier nu precies de verantwoordelijkheid voor het vernietigen van een gemeenteraadsbesluit? Dat is overigens niet niks. Daarom volgt er na goed gebruik eerst nog overleg met de leden van de raad, in dit geval de initiatiefnemers van het voorstel. Maar wat heeft dat overleg voor zin als u die gemeente aankondigt dat u het besluit toch gaat vernietigen? Wat is dat voor merkwaardigs?

Verder heb ik het vernietigingsrecht altijd zo begrepen dat de Kroon alleen kan ingrijpen wanneer een decentraal lichaam zijn constitutionele mandaat overschrijdt – dit lijkt op een politiek verschil van mening, waar dit paardenmiddel ab-so-luut niet voor bedoeld is! Waarom grijpt u er dan toch naar? En betekent dit nu dat vanaf nu iedere burgemeester die het niet eens is met een koopzondagbesluit en die het voordraagt voor vernietiging, dat de minister van Economische Zaken dan fluks komt aangesneld met de zeis?

En dan tenslotte het volgende. Deze minister heeft dit jaar keer op keer beweerd dat de gemeenteraad moet beslissen over de koopzondag. Wij vinden dat nonsens, want dat leidt tot willekeur en concurrentievervalsing, soms binnen straal van een paar kilometers als gemeenten naast elkaar liggen. Maar daar gaat het nu niet om. Deze minister zei tijdens het spoeddebat over de winkeltijdenwet op 21 januari: “Ik ga niet bepalen of een gemeente meer dan twaalf koopzondagen mag aanwijzen. Ik peins er niet over. Die afweging blijft decentraal bij de gemeenteraad” –